ხუთშაბათი, 2025-06-26, 3:17 PM
მოგესალმები სტუმარი

@ADMIN@LEVANI@

galaktion tabidze	1:00 PM
სილაჟვარდე ანუ ვარდი სილაში ედაო ღვთისავ, მზეო მარიამ! ოგორც ნაწვიმარ სილაში ვარდი, ემი ცხოვრების გზა სიზმარია და შორეული ცის სილაჟვარდე ემოიღამებს მთის ნაპრალები, ა თუ როგორმე ისევ გათენდა- ამენათევი და ნამთვრალევი, აღლილ ქალივით მივალ ხატებთან! ამენათევი და ნამთვრალევი ე მივეყრდნობი სალოცავ კარებს, ემოიჭრება სიონში სხივი და თეთრ ოლარებს ააელვარებს. ა მაშინ ვიტყვი: აჰა! მოვედი ედი დაჭრილი ოცნების ბაღით! ეხედე, დასტკბი ყმაწვილურ ბედის დაღლილ ხელებით წამებულ სახით! ეხედე! დასტკბი! ჩემი თვალები, ინათ რომ ფეთქდნენ ცვრებით, იებით,- ამენათები და ნამთვრალევი სავსეა ცრემლთა შურისძიებით! ასტკბი! ასეა ყველა მგოსნები? ენს მოლოდინში ასეა ყველა? ული, ვედრებით განაოცები, შენს ფერხთ ქვეშ კვდება, როგორც პეპელა. ად არის ჩემთვის სამაგიერო? აბედნიერო სად არის სული? ით სამოთხიდან ალიგიერი, ე ჯოჯოხეთით ვარ დაფარული! ა როცა ბედით დაწყევლილ გზაზე იკვდილის ლანდი მომეჩვენება, ანსასვენებელ ზიარებაზე ჩემთან არ მოვა შენი ხსენება! ავიკრეფ ხელებს და გრიგალივით ამაქანებენ სწრაფი ცხენები! ამენათევი და ნამთვრალები ჩემს სამარეში ჩავესვენები. ედაო ღვთისავ, მზეო მარიამ! ოგორც ნაწვიმარ სილაში ვარდი, ემი ცხოვრების გზა სიზმარია ა შორეული ცის სილაჟვარდე! 1917
კატეგორია: ლექსები \| ნანახია: 640 \| დაამატა: lof \| რეიტინგი: 2.0/1 \|