@ADMIN@LEVANI@

მთავარი » 2008 » ივნისი » 17 » galaktion tabidze

---

galaktion tabidze	12:47 PM
აღთან ძეგლია ბაღთან ძეგლია, ცათამდე ადის, ხელში უჭირავს რა თავის ქალა, განთიადიდან განთიადამდის  გას – გარინდება მან დაივალა. მას გაზაფხული ვარდის ღილებით რთავს, მოწიწება არ აქვს მონური, მისთვის ერთია – ეს ყვავილები  ამდვილი არის თუ ხელოვნური. ის ლაპარაკობს დროთ საზღვარს იქით დენონიური, სასტიკი, ხმელი, და სივრცეებში თანაბრად იგი  ეშლილია და წინასწარმთქმელი. მაგრამ როს ნისლი გაიფანტება და ჟამი მოვა ალთა დანთების,  ის წინ ქუჩაზე გაილანდება  თელი მდინარე დემონსტრანტების. მასში მიმავალთ ის ხელებს უწვდის, იგი აქ არის ამ გამთენიას, ის ეხლავ ხედავს და აღარ უცდის თავისუფლების მებრძოლ გენიას.
კატეგორია: ლექსები | ნანახია: 576 | დაამატა: lof | რეიტინგი: 0.0/0 | - შეფასება - შესანიშნავი კარგი ნორმალური ცუდი საშინელი

სულ კომენტარი: 0